25 oktober, vroeg in de ochtend worden we opgehaald door Bob, de vader van Mark, om naar Schiphol te gaan. Hij zet ons af en loopt nog even mee tot aan de douane. ‘Onze trip naar het prachtige Zuid-Afrika gaat écht beginnen’ bedenk ik me. Is dit echt waar? ‘Ja Karlijn, het is écht waar!’
Elf lange uren zitten we in het vliegtuig onszelf te vermaken met wat slaapjes, spelletjes en leesvoer. Ook heb ik natuurlijk genoeg tijd om mijn gedachten de vrije loop te laten. Ik merk dat er best veel angst is: ‘Stel nou dat het verkeerd gaat en ik naar een ziekenhuis daar moet? Wat doe ik dan?’ ‘Lukt zo’n reis wel met zo’n lijf en chemotabletten?’ ‘Is het niet zo dat ik veel te weinig energie heb voor deze trip?’.
Ik maak mezelf helemaal gek met deze gedachten en bedenk me dat dit ook maar gedachten zijn. ‘Je weet het niet Karlijn. Ga het gewoon bekijken, wie weet valt het allemaal wel mee’ hoor ik mezelf ineens zeggen in gedachten. Zo is het! We laten het gewoon op zijn beloop… We zien het wel!
Eenmaal aangekomen in Johannesburg worden we vrijwel direct door een taxi naar Pretoria gebracht. Daar brengen we onze eerste nacht in een super deluxe appartement door. Dit omdat we overal een dikke upgrade gekregen hebben door die 2 Brabantse lieverds (zie vorige blog).
De volgende ochtend worden we wakker en kunnen we allebei niet geloven dat we gewoon in Zuid-Afrika zitten. Helaas heb ik deze nacht niet zo goed geslapen, want ik zit helemaal onder de uitslag. Deze uitslag had ik in Nederland ook, het komt naar mijn idee vaak opzetten wanneer ik heel moe ben. Ik word er ook best wel benauwd van, dus ik neem mijn anti-allergie pilletjes maar weer braaf in.
We hebben een lekker ontbijt en krijgen onze huurauto geleverd voor de deur. We krijgen wat instructies en al gauw begint onze eerst rit naar Hoedspruit. Het is allemaal even wennen, want hier in Zuid-Afrika rijden ze natuurlijk links! Mark is de chauffeur van ons twee, dus hij heeft hier de eerste dagen nog wat moeite mee. Maar al gauw leert hij als een echte Afrikaan te rijden.
We rijden elke dag zo’n 150/200 kilometer om naar onze nieuwe accommodatie te komen. Door de binnenlanden van Afrika, rijk en arm, hoog en laag. De meest prachtige uitzichten komen er voorbij en we voelen ons heel vrij. Maar ook heel rijk en dankbaar, dat wij dit mogen meemaken! We moeten onszelf soms echt even knijpen, die belachelijk mooie plaatjes maken je soms aan het twijfelen of het allemaal wel real is 😉
Op een gegeven moment komen we aan bij een Tentenkamp. Een van onze tofste locaties deze vakantie. In the middle of nowhere, waar ook veel wilde beesten lopen. Je kunt dus zomaar een aap, giraffe of slang bij je tent hebben zitten. You never know! Met enigszins schrik in mijn schoenen lopen we richting onze tent… Slangen? IEHHH, Dat wil ik echt NIET!!
Eenmaal aangekomen bij de tent hebben we echt een mooi uitzicht. Alleen maar wild om ons heen. In de ochtend worden we wakker door gekraak vlak langs de tent. ‘Wat zou dat zijn?’ vraag ik aan Mark. ‘Misschien een aap?’ We stappen uit bed en doen een luikje open en wat zien we daar serieus op een paar meter afstand staan?
JAWEL, niet één giraffe maar 3!!! Dit is niet normaal gaaf!!! ‘We moeten alleen nog wel naar het ontbijt’, merkt Mark op. Je ziet mijn gezicht van een hele dikke smile naar een iets minder grote smile verdwijnen. Maar al gauw bedenken we ons dat giraffen heus niet veel verkeerd kunnen doen.
Voor de mensen die het willen weten, we zijn zonder kleerscheuren bij het ontbijt aangekomen en hebben nog veel meer tofs gezien deze vakantie. Dus we hadden ons niet zo druk hoeven maken ;). Maar ja, wie ziet nou dagelijks giraffen voor zijn neus staan als ie wakker wordt? Ikke niet in ieder geval 😉
Bij de eerste game drive in de middag zien we 4 van de big five! Alleen de luipaard ontbreekt nog. Het wordt nu de hele vakantie dus onze missie om de luipaard nog te gaan spotten. Je maakt er toch een soort van sport van! We rijden samen met Mike, onze guide, door het natuurpark. We komen zoveel gave wilde dieren tegen.
Vele zebra’s, buffels en olifanten kruisen ons pad. Hele families komen voorbij en wij kijken onze ogen uit. Ineens horen we RHINO! RHINO! RHINO! En Mike gaat er als een speer naartoe. En ja hoor, daar staat een prachtige neushoorn rustig te grazen om zijn hongergevoel te stillen. Adembenemend hoe groot die beesten zijn! Wat een geweldige ervaring.
Na ongeveer 2,5 uur rijden komt onze safari bijna op zijn eind. Maar het toetje ontbreekt nog, dat kersje op de taart! The king of jungle, wordt ie ook wel genoemd. Bekend van TV, die mooie disney film! Ja hoor, die ene met die mooie manen. We rijden er zachtjes naartoe en komen zelfs op 1 meter afstand bij hem in de buurt.
Samen met zijn 3 vrouwtjes ligt hij daar lekker te chillen. Het is ongelooflijk machtig om zo’n beest in het wild te spotten. Hij heeft zoiets krachtigs over zich heen hangen. Mike vertelt dat die 3 vrouwtjes ook echt zíjn vrouwtjes zijn, ‘wat een lucky bastard’ denkt Mark hardop! 😛
Als we terug komen van deze fantastische safari geven we elkaar een dikke high five! Wow, 4 uit de big five! Die hadden we even niet aan zien komen… Wat zal deze reis dan nog meer voor ons in petto hebben……….?
Lees dat in mijn volgende blog 😉
2 Comments
Mooiii dat jullie zo genoten hebben xxx
Prachtig verhaal weer! Een onwijs mooie ervaring.