‘Billenknijpen’ voor morgen!

Mocht je je afvragen waarom het steeds wat stiller wordt op deze site, dan is het antwoord denk ik simpel: Ik heb er minder energie voor en heb niet altijd zin om mijn ‘vuile was’ buiten te hangen. Maar vandaag is weer zo’n dag waarop je even van je af wil schrijven en iedereen even een inkijkje wil geven in het leven van een kankerpatiënt.

Afgelopen weekend

Afgelopen weekend heb ik intens genoten van een weekendje weg met mijn schoonfamilie. We zaten in Drenthe in ‘n huisje op een vakantiepark. Dit hadden wij cadeau gegeven aan onze (schoon)ouders om hun 40-jarig huwelijk te vieren.

We zijn lekker naar Assen geweest, Hunebedden bekeken en nog naar het concentratiekamp Westerbork geweest waar we een hele wandeling hebben gemaakt door het bos. In de avond deden we spelletjes; vooral 30 seconds en ‘Jongens tegen de meisjes’ was een groot succes!!

Gisteravond zijn Mark en ik teruggereden omdat Mark vandaag gewoon weer aan zijn werkweek moest beginnen. Altijd weer zo’n moment dat je denkt: ‘Dit weekend is veel te snel voorbij gegaan’. Maar je weet wat ze zeggen: ‘Time flies when you’re having fun’ !!!

Ultieme rustdag

Vandaag is even een ultieme rustdag voor mij (zoals vaker op maandag) en ben ik lekker aan het rommelen in huis. Wasjes draaien, opruimen, tassen uitpakken van het weekend en dingen regelen op de computer. 

Ik wil vandaag namelijk lekker bezig blijven en niet teveel nadenken, want ik weet wat voor ‘n dag er morgen weer aankomt. Morgen is weer ‘n dag in het Antoni van Leeuwenhoek in Amsterdam en zal ik bestraald gaan worden en wordt er een biopt uit de tumor in mijn lever gehaald.

Volle bak in spanning

Al een week (sinds ik weet dat dit staat te gebeuren) zit ik in spanning voor dat stomme biopt. Ik en ‘biopten’ zijn namelijk geen goede match. Als je me vraagt om een infuus in mijn arm te laten prikken, of een bestraling te moeten ondergaan doe ik dat 10x ‘liever’ dan een biopt.

Dit biopt is nodig omdat er informatie nodig is uit deze kankercellen uit de lever. Uit dat DNA gaan ze onderzoeken of er misschien een mutatie heeft plaatsgevonden waarop ze misschien nog andere medicijnen in kunnen zetten. Soms is het zelfs zo dat een kankercel kan veranderen na loop van tijd, van hormoongevoelig naar bijvoorbeeld Tripple negative (een veel agressievere vorm). Vraag me niet hoe dat precies kan, maar het kan! Kankercellen zijn dus blijkbaar zo ‘slim’ dat ze zich kunnen muteren.

Nu is het natuurlijk zo dat ik het niet wil dat die cellen gemuteerd zijn, want dat zou betekenen dat er weinig medicijnen overblijven op de denkbeeldige plank. En laten we eerlijk wezen, dat is natuurlijk wat ik/we het allerliefste willen; zoveel mogelijk opties qua medicatie behouden.

Het biopt

Het biopt wordt gedaan door middel van een holle naald. Deze steken ze dus in mijn buik door naar mijn lever. In die holle naald doen ze dan een andere naald/soort van schepje/pistooltje waardoor ze weefsel uit de tumor in de lever kunnen halen. Dit weefsel wordt daarna naar het lab gebracht om te laten onderzoeken en het duurt ongeveer 4 weken voordat ik hier informatie over krijg.

Vorige week

Ik had vorige week dinsdag een gesprek met mijn psycholoog van het Helen Dowling instituut en die zei: Wat zou jouw kunnen helpen op dit soort helse momenten? Waardoor kan jij dit weer aan? Ik bedacht me dat ze me ooit gezegd heeft dat alles ‘overgaat’. Dat elk moment weer tot een einde komt. Dat bijvoorbeeld zo’n leuk weekend als afgelopen weekend helaas tot een einde komt maar dat ook ‘stomme of klote’ momenten tot een einde komen. 

Ik ga dus denk ik maar een soort van mantra in mijn hoofd opzeggen tijdens dat die naald in me wordt geprikt: ‘dit gaat over, dit gaat over, dit gaat over’ en dan is het hopelijk zo gepiept. 

Bizar

Bizar om te bedenken dat de bestralingen van morgenochtend in het niets vallen bij het biopt wat ik daarna moet ondergaan. Laat ik zeggen: de bestralingen zijn ook echt geen pretje. Dus dat zegt veel over mijn angst voor het biopt.

Ik hoop ontzettend dat jouw, ja jij, diegene die dit leest, dinsdag een leukere wending heeft dan de mijne. Dat gun ik je met heel mijn hart. Mag ik jou dan vragen om samen met mij te duimen dat morgen snel voorbij gaat :)? 

Dan zal ik jullie beloven dat ik met geknepen billen ;P en ‘n panterprintje (voor wat extra animalpower) de dag van morgen weer aan zal gaan & laten we samen hopen dat the time also flies when you’re not so having fun! 😉