En daar ging je …
2 februari 2021
Lief zusje,
Over een paar dagen kunnen wij al 2 maanden niet meer met je praten, niet meer met je lachen, niet meer met je dansen, geen ruzie meer met je maken en niet meer je hand vasthouden. God, wat mis ik je!
Mijn kleine meisje wordt vrijdag 1 jaar. We zijn afgelopen weekend begonnen met het vieren van haar verjaardag in setjes. Toen mijn vriendinnetjes de deur uitliepen werd ik ineens intens verdrietig. Ik wil het helemaal niet op deze stomme Corona manier vieren, maar al helemaal niet zonder jou!
Jij zou aan de deur staan met een of ander te gek eenhoornpak, iets tijgerachtigs, met je grootste lach en zou weer gaan dansen op Jerusalema met Isa. Ik mis je zo! Waar is nou je lach? Waar is nou je tijgerpakketje?
Eerste keren
De afgelopen maanden hebben we al zoveel ‘eerste keren’ gehad. Jouw 31e verjaardag, jullie trouwdag, samenkomen bij Mark thuis zonder dat jij ons op het balkon staat op te wachten en dan zo meteen Isa’s eerste verjaardag.
Lieve meid, wat had ik je toch ontzettend gegund dat jij je 1 jaar getrouwd zijn en je 31e verjaardag nog had gehaald.
Wat hebben wij toch zo ontzettend genoten van jullie sprookjesachtige bruiloft vorig jaar. Jullie in het stralend middelpunt met prachtige woorden voor elkaar en een dans met shiny shoes om nooit te vergeten. Ik ben zo blij en dankbaar dat jullie dit mee hebben mogen maken.
Verlies verwerk je niet, verlies verweef je
We doen ons best het verlies te verweven en er iets moois samen van te blijven maken. Maar rouw is tegelijk ook zo’n pijnlijk, verdrietig en ongelooflijk moeilijk proces. Eentje waar je je echt niet op kan voorbereiden. Dat wisten we al van papa, maar nu met het verlies van jou voelt het soms als roeien met één spaan.
Hoe roei ik nu verder? Ik adem me wat af in eigen ademsessies waarin ik kan schreeuwen, huilen en ook weer een stukje los kan laten. Mijn buren hebben gelukkig nog niet geklaagd, maar er staat wel ineens een te koop bord in tuin…
Heb daarnaast een rouwcoach in de armen genomen waarbij een wijs vriendinnetje tegen me zei ‘Je hoeft het ook niet allemaal alleen te doen. Het is te groots’. De rouwcoach leert mij dat je bij een verlies ineens twee roeispanen in je handen geduwd krijgt; de ene houdt zich bezig met alle emoties, de rouw en de andere met doorgaan, je aanpassen. Ze leert me hoe ik weer kan roeien met de twee roeispanen samen. Slag voor slag.
Isa’s eerste verjaardag
In de tussentijd is er gelukkig ook een genieten, waarbij ik in mijn hoofd dan soms sorry tegen je zeg, omdat ik zo aan het lachen of genieten ben. Ook daar leert de rouwcoach mij dat ik weer mág genieten en bijvoorbeeld een schoonheidsbehandeling of massage voor mezelf mag boeken. Dat hoor ik je gelukkig in mijn hoofd ook terugzeggen. ‘Lein geniet van het leven. Dat heb ik ook gedaan!’.
Lieve Nuf, ik weet zeker dat je ergens op Isa haar dag ons komt bezoeken of dat je meekijkt vanaf je plekje nu. Ik heb in ieder geval een giga grote 1 gekocht van bijna 1 meter, zodat jij en papa het daar, waar jullie ook zijn, ook kunnen zien.
Lieve Nuf ik voel zo ontzettend wat ik mis.
Desondanks zal ik samen met Isa een dansje voor je doen en zal jou naast me zien staan met je stralende lach en heerlijke dansmoves! Ik hou van je.
Kus van je zus,
Lein
10 Comments
♥️
Marjolein….alvast gefeliciteerd met de eerste verjaardag van Isa.🎂
Lieve Marjolein, wat heb je dit mooi geschreven. Volgens mij zit dit in jullie gene, ook Karlijn schreef zo mooi ondanks haar strijd die ze voerden .
En ja wat een groot gemis eerst je vader ook veelte jong, en nu oogje kleine zusje die nog een heel leven voor zich had. Ik wens je heel veel sterkte 😘😘😘
Wat verschrikkelijk te moeten lezen dat jullie geliefde er niet meer is.
Mag ik vragen wat voor soort Borstkanker zij had en of ze genetisch belast was?
Ik wens jullie alle kracht met het verwerken van het verlies en dat jullie vooral terug kunnen denken aan mooie herinneringen.
Ooooo wat schrik ik hiervan. Wist niet dat Karlijn er niet meer is. Zo lieve sterke meid ik heb haat maar een week gekend tijdens mijn opname en deed spelletjes met haar toen ging ze naar huis om met de familie kerst te vieren ook nogmet haar pa. Lieve carlijn r.i.p
Zussie, wat heb je dit prachtig beschreven. Roeien met 1 spaan, zo raak. soms in rondjes, niet wetend hoe dit moet. Vandaag is jouw kleine, cutie pie iesepies 1 jaar geworden en zag ik een pantercadeautje die ze kreeg. Nuf leeft in ons voort, in onze kindjes, ze loopt met ons mee in onze harten&gedachten, altijd!
Love you zussie! 😘
Lieve Marjolein
Wat een mooi verdrietig en intens verhaal en zn ontzettende gemis van Karlijn.
Ik kende Karlijn niet en zag haar op insta en volgde haar een tijdje en wat me opviel was, Wat een leuke Spontaan lief en prettig gestoord was Karlijn!
Altijd moeilijk alles eerste keer er niet meer bij zijn maar ik geloof echt dat ze net als jou Prachtige Dochter die vandaag jarig is dat Karlijn er echt wel ergens mee zit te kijken/ in de buurt zal zijn.
Gefeliciteerd met je lieve knappe Dochter en Karlijn Rip en je bent een mooie ⭐️ in Heaven 🕊🕊✨
Liefs Monique
Lieve Marjolein,
Prachtig geschreven. Wat een gemis, wat een verdriet… Ik wens jullie veel sterkte en lichtpuntjes in de hoop dat die de pijn enigszins kunnen verzachten. Liefs Sharon
Wat een prachtige omschrijving.. en wat knap dat je gewoon hulp hebt gezocht. Het is ook niet niks wat jullie hebben meegemaakt.. jeetje .. wat vliegt de tijd. Heb nog veel aan haar moeten denken .. rondom het 1 jarige huwelijks jubileum en haar verjaardag. Jullie houden haar zo mooi in gedachte. En ik geloof oprecht dat ze daar boven samen met haar vader een eigen feestje bouwt voor jou kleintje.. sterkte met de nieuwe eerste keren die gaan komen..
lieve Marjolein, wat fijn dat je ook je gevoelens op papier zet net als je mama en Chantal.
Blijf dat doen lieverd, het is voor ons ook fijn om af en toe wat te lezen.
Ga zeker genieten van de mooie dingen in je leven ,Karlijn zou niet anders willen .
geniet van jullie mooie meisje dat al een jaar is.
Gefeliciteerd ,trots op je
lieven groet
Gerry
Brok in mijn keel …. zoals elke keer bij jullie ontroerende blogs.
Die zit vast al heel de week in een stoer panter outfit mee te genieten daarboven van alle feestjes van haar nichtje.
Maar ze had er gewoon bij moeten zijn. Om te knuffelen. Om te lachen. Om te huilen. Met jullie allemaal.
Proost op haar.
Op de 1e verjaardag van jullie meisje.