She is a Queen!
30 april 2020Ziekenhuis controle
26 mei 2020Na zonneschijn komt regen of na regen komt zonneschijn? ’t Is maar hoe je het bekijkt. Daar zingt Marco Borsato ook zo mooi over in zijn lied: ‘Mooi’. “Hoe val je in slaap? Hoe begint je dag? Open je je ogen met een traan of met een lach?”
Nou heel vaak sta ik eigenlijk met een lach op. Begin ik mijn dag met een kus op mijn mond door Mark die naar zijn werk gaat. Daarna begin ik met yoga op mijn yogamatje in de woonkamer en maak ik daarna een gezond ontbijtje voor mezelf. Wat ik daarna doe is elke dag weer anders… De ene keer op pad naar de stad, shoppen, naar een vriendin, wandelen, puzzelen of lekker lezen in mijn nieuwe boekverslaving, de reeks van ‘De 7 Zussen’.
Om naar uit te kijken
Iedereen heeft naar mijn idee iets nodig om naar uit te kijken op een dag. Want zolang je blijft streven naar iets moois, fijns of lekkers, ben je volle bak aan het leven. Zo ook Mark, hij is bijvoorbeeld dol op eten en kan echt uitkijken naar het avondeten (waar ik dan altijd weer heerlijk om kan lachen). Soms is het zelfs zo dat hij mij ’s avonds in bed al vertelt dat hij dan al zin heeft in het avondeten van morgen #Food-is-life haha
Ik probeer ook elke dag iets te bedenken waar ik naar uit kan kijken of waar ik blij van word. Ik zoek altijd wel weer iets om te doen voor mezelf of samen met iemand anders.
Het ‘kneuterige’ leven past me goed en vind het stiekem echt heerlijk. Vroeger wilde ik altijd ‘the bigger, the better’ en was ik opzoek naar dingen buiten mezelf die veel beter leken op dat moment. De drang voor ‘dat wil ik ook’ was eigenlijk helemaal niet goed voor me, de rust en het ‘tevreden gevoel’ die ik nu ervaar is het allerfijnste gevoel wat je kan hebben.
Ik zou liegen…
Ik zou liegen als ik zeg dat ik altijd ‘zen’ door het leven zou gaan en alles met een roze bril zou bekijken. Zo is het leven, mijn leven, nou eenmaal niet. Er moeten ‘slechte’ dagen tussen zitten en daar kan ik niet aan ontkomen.
Zo ook afgelopen week, Mark en ik zijn ons een beetje aan het oriënteren op de huizenmarkt. Kijken wat we voor hypotheek kunnen krijgen, wat onze eisen zijn en waar we blij van worden.
We wonen nu in een appartement die we huren, maar we willen graag iets samen op gaan bouwen. Om maar over positief zijn te spreken ;-), want laten we eerlijk wezen, in mijn geval is het natuurlijk niet zomaar vanzelfsprekend dat het allemaal kan.
Dat bleek wel bij het gesprek wat we hadden met onze hypotheek-adviseur. Hij begon over rentejaren en kwamen we bij jaargetallen waar ik meteen de bibbers van kreeg. Toekomst, 10, 20 of 30 jarenplan…” Holy moly, het jaar 2049?!? Waar ben ik dan?!”
Het greep me naar de keel
Het greep me naar de keel en na het gesprek heb ik heel hard liggen huilen in foetushouding op de bank, omdat het me zo aangreep. Jaartallen zo voor m’n neus zien staan met het idee dat ik dat helaas niet ga halen, want zo reëel moet ik zijn.30 jaar vanaf nu? Dat red ik echt nooit…
Gelukkig heb ik, wanneer ik in die foetushouding lig een ontzettende lieverd naast me die me keihard laat huilen en me dan over m’n bol aait. Hij laat me even flinke tranen hebben en luistert naar mijn stortvloed aan angsten, boosheid en verdriet. Hij zit daar met rode oogjes naar me te luisteren omdat dit met hem natuurlijk ook allemaal enorm veel doet.
Na zo’n uitbarsting herpak ik mezelf weer en lucht het enorm op om alles even de vrije loop te laten; hoe oneerlijk ik het allemaal vind, hoe graag ik (net als ieder ander van mijn leeftijd) zou willen bouwen aan een toekomst met kindjes en alles wat daarbij hoort…
Mooie woorden
Ik appte mijn zussen en mijn moeder in onze gezamenlijke groepsapp en gooide daar ook mijn frustraties neer. De volgende ochtend opende ik mijn mobiel en zag ik de meest mooie woorden staan vol liefde:
“Wat is nou een koophuis of spullen hebben? Is dat een einddoel? Of zijn er andere dingen die je met je mooie geld wil doen? Jullie hebben iets veel mooiers, namelijk iets wat niemand van je af kan pakken. Jullie hebben dé liefde gevonden. Echte liefde! En dat kan helaas echt niet ieder gezond mens in zijn leven zeggen. Zo’n zielspartner, iemand die je helemaal begrijpt en waar je van het begin af aan helemaal jezelf bij mag zijn. Iemand die je laat groeien en sterker maakt. Dus kijk maar eens goed in die ogen van je mooie vent. Jullie hebben de liefde! Misschien niet voor eeuwig maar wie heeft dat wel? Jullie hebben nú, dus droog die tranen als je er weer klaar voor bent en ga samen de reis aan die voor je ligt”
Slik. Zo is het precies. Soms heb je gewoon even hulp nodig van anderen om weer tot bedaren te komen. Na deze woorden pakte ik mijn yogamatje en deed ik mijn ding (lenig als ik ben :P). Ik begon de dag weer met een lach maar ook met een paar tranen van geluk; want wat bof ik toch met deze lieve en mooie mensen om me heen die me steunen door dik en dun!!
Rainbow
Een huisje kopen of toch blijven huren, we zien het wel. Positief blijven, lachen, doorgaan en tegelijkertijd soms wat tranen.
Het is naar mijn idee niet voor niks een van de mooiste verschijnselen van de natuur; regen en zonneschijn maken samen de mooiste regenboog! Aan die mooie gedachte wil ik me graag vasthouden. We zijn gewoon allemaal regenbogen :)!
5 Comments
Prachtige woorden geschreven Karlijn!
Gekomen tot de kern van het leven. Jullie grote liefde!
Mooi Karlijn. Geniet van de liefde. Blij dat ik weer wat van je hoort groetjes deborah
Mooi gezegd…prachtige woorden!! Jij weet als geen ander waar het om gaat schat!
Tuurlijk ken je diepe dalen van verdriet en angst om de toekomst. Maar zo ontzettend knap dat je altijd je koppie weer naar de zon,de liefde en het leven
Richt
Super mooie inzichten en goed verwoord! Zoveel bewondering voor jou!