Stel nou dat..

Tijdens een nacht in juli word ik wakker. Ik kan niet meer slapen omdat mijn hoofd vol met woorden en vraagtekens zit. Ik wil antwoorden maar ik heb ze niet. Ik wil oplossingen maar ik heb ze niet. Ik lig te draaien, te woelen en merk dat mijn REMslaap steeds verder van me verwijderd wordt.

Ik pak zachtjes mijn telefoon erbij want ik wil Mark niet wakker maken. De woorden en vragen komen zo uit mijn mouw gerold en ik type mijn verhaal in mijn notities. Ik verbaas mezelf er echt over hoe diep ik in gedachten verzeild kan raken. Wat er toch allemaal in mijn koppie gebeurt, in tijden zoals deze…

Ik begin met schrijven

Stel nou dat ik een vragenlijst op zou stellen voor alle kankerpatiënten op de wereld met allerlei vragen over hun leven om erachter te komen of er iets is wat ons verbindt. Over ons leven, over onze denkwijzen en onze valkuilen. Over wat we meegemaakt hebben en wat ons heeft gevormd. Over trauma’s, hersenprinten, rode en/of gouden draad in het leven, over wat ons gelukkig en juist niet gelukkig maakt.

Stel nou dat daar een uitkomst uit zou komen dat er een verband is. Tussen al die verschillende patiënten, tussen al die verhalen over de gehele wereld. Tussen al die mooie zielen. Dat daar een uitkomst uit komt rollen die ons allemaal zou verbazen.

Wat zou dat nou in godsnaam teweeg brengen op deze wereld?

Stel je dat eens voor…

Dan zouden er miljoenen gezinnen een heel ander leven leiden. Dan zou de genezing en remissie van kanker ineens heel dichtbij zijn. Dan zouden er miljoenen mensen dakloos worden vanwege het feit dat er geen werk meer voor ze is omdat er zoveel ziekenhuizen en banen op kanker ’draaien’ in deze wereld. Dan zouden er miljoenen of misschien wel miljarden euro’s misgelopen worden in de farmacie-wereld.

Het zou onvoorstelbaar zijn…

Maar geloof me als ik zeg dat ik het ZÓ graag zou willen weten. Dat ik er alles aan zou willen doen om te weten wat IK anders had kunnen doen in mijn leven zodat ik niet met deze shit zou moeten dealen.  

Waarom kan de oorzaak van kanker niet gevonden worden terwijl er zoveel gevolgen zijn van kanker…!

Zoveel gezinnen, liefdesverhalen en mooie mensen zijn er kapot gemaakt door deze ziekte. Zou er ooit een medicijn komen voor dit?

Ik hoop met heel mijn hart dat er ergens op deze wereld een genie rondloopt. Een genie die begrijpt hoe het werkt. Laat hem of haar maar één of ander stofje uitvinden die kanker uitroeit. Zodat alle gezinnen weer uit die vreselijke angst van leven en dood gehaald worden en niemand meer bang hoeft te zijn om deze gevreesde ziekte te krijgen. Dat zou echt de allergrootste wens zijn van mensen zoals ik!

Wat zou ik nu graag, net als Aladdin, over mijn toverlamp willen wrijven en mijn eerste wens uitspreken: dan zou ik deze prachtige wereld een kankervrije wereld wensen…